Το περασμένο Σάββατο στην πλάζ του ΕΟΤ, πραγματοποιήθηκε το 2ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου και η μεγάλη προσέλευση του κόσμου ήταν συγκινητική και ελπιδοφόρα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, από όλη την Κρήτη ένωσαν τις αγωνίες τους και την προσπάθεια τους μαζί με την δική μας, για έναν κόσμο καλύτερο χωρίς διακρίσεις και ρατσισμό.
Φέτος η καλλιτεχνική πινελιά της σκηνοθέτριας Ζωής Σγουρού έδωσε μια άλλη διάσταση και ενίσχυσε το μήνυμα για συμπερίληψη και αποδοχή κάτι το οποίο αποτυπώθηκε στα έργα που ετοίμασε η ομάδα του Αντιρατσιστικού για να παρουσιάσει όλες τις εκφάνσεις του ρατσισμού. Ένα κόκκινο νήμα διέτρεξε την καρδιά του Φεστιβάλ, συνδέοντας την τέχνη με την εμπειρία, την κοινότητα με το άτομο.
Οπτικοποιώντας την ΑΒ του ρατσισμού η κάθε ομάδα παρουσίασε πραγματικές ιστορίες και αφηγήσεις ανθρώπων που βίωσαν την προσφυγιά και την προκατάληψη λόγω ηλικίας , σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας, κοινωνικού και οικονομικού στάτους και φυλετικής διάκρισης. Οι δράσεις στα βιωματικά εργαστήρια, οι προσωπικές ιστορίες, οι εκθέσεις αλλά και η προβολή στερεότυπων ιδεών και πρακτικών αποτυπωμένες σε φράσεις της καθημερινότητας, έδωσαν την ευκαιρία στο κοινό να συμμετέχει ενεργά και να ανακαλύψει μαζί μας τα κρυφά σημεία του ρατσισμού, αναγνωρίζοντας πότε η προνομιούχα θέση μας καθιστά εν δυνάμει ρατσιστές εις βάρος κάποιου άλλου, χωρίς καν να το αναγνωρίζουμε.
Κύριος καλεσμένος του φεστιβάλ, ο δημοσιογράφος του «Press Project» Κωνσταντίνος Πουλής, ο οποίος έθιξε το φαινόμενο του καιρού μας, τον δημόσιο διάλογο που αναπτύσσεται στα social media, “πάντοτε με ακραίες θέσεις και συνθηματολογικά”. “Χρειάζεται να κινηθούμε σε αυτή τη γκρίζα ζώνη του ρατσισμού με ψυχραιμία” υπογράμμισε , “αντιτιθέμενοι σε βαρβαρότητες που λέγονται από ανθρώπους που κατά βάση είναι λίγο ή πολύ συνειδητοί φασίστες ή άνθρωποι που συμπεριφέρονται με βαρβαρότητα. Όμως να μην περνάμε όλη την ώρα, αμυνόμενοι, να αποκρούουμε τις χοντράδες που λέγονται απ’ την άλλη πλευρά. Δεν λέω να καταπίνουμε όσα λέγονται..λέω ότι είναι αναγκαίο να έχουμε και τη δική μας ατζέντα που να προκύπτει από τις δικές μας πολιτικές αγωνίες οι οποίες πρέπει να έχουν διαθεματική προέλευση” σημείωσε εκτός των άλλων ο δημοσιογράφος.
Ο κ. Πουλής συνέχισε τον συλλογισμό του λέγοντας ότι “ο ρατσισμός αποτελεί μια πολύ επιτυχημένη επικοινωνιακή μηχανή που στρέφει τη δική μας προσοχή, των λαϊκών τάξεων, ενάντια στον ξένο και σε όλες αυτές τις κατηγορίες που αναφέρθηκαν σήμερα, οπουδήποτε αλλού εκτός από αυτούς που ασκούν εξουσία.” Και συμπλήρωσε ότι πρόκειται “για μια λεπτή ισορροπία στην οποία θα πρέπει ταυτοχρόνως να σεβαστούμε τη φωνή των ανθρώπων που καταπιέζονται και μαζί τους να εξακολουθήσουμε να θέτουμε όλα αυτά τα ζητήματα στην κεντρική πολιτική ατζέντα”.
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε η σκηνοθέτρια και επιμελήτρια της εικαστικής έκθεσης Ζωή Σγουρού η οποία αναφερόμενη στο φεστιβάλ είπε “ ότι τέτοια εγχειρήματα και ότι αυτό που παλεύουμε όλοι κάπου θα μας οδηγήσει, εκτιμώ ότι η ανθρώπινη φύση έχει την τάση να πηγαίνει προς το φως ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι ίσως χρειαστεί να περάσει από το απόλυτο σκοτάδι”.
Τη συζήτηση συντόνισε ο εκ των ιδρυτών του φεστιβάλ Αργύρης Μελέτης ο οποίος στον χαιρετισμό του δήλωσε την βούληση όλης της ομάδας “να χτίσουμε μια κοινωνία με ανθρωπιά και αλληλεγγύη , δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Επιδιώκουμε ο καθένας και η καθεμιά να φύγει σήμερα λίγο διαφορετικός αλλά και προβληματισμένος”. Στη συνέχεια έγινε ένα ανοιχτό κάλεσμα για όποιον θέλει να συμμετάσχει στις δράσεις της οργανωτικής επιτροπής του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου. 
Στον χώρο, πέραν των εικαστικών δημιουργιών υπήρχε και έκθεση ζωγραφικής για την Παλαιστίνη ενώ παράλληλα διεξάγονταν παιχνίδια για τα παιδιά. Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε η αναφορά στην συναυλία για τα θύματα των Τεμπών και τους συγκλονιστικούς στίχους τραγουδιού του Φοίβου Δεληβοριά, «Θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο, παιδάκι μου, όταν φτάσω».
Στο μουσικοχορευτικό μέρος της εκδήλωσης, το Ωδείο Τέχνης Κρήτης συνέπραξε με την Δημοτική Χορωδία του Δήμου Αγίου Νικολάου ενώ τοπικές χορευτικές ομάδες (Dance Project, Little Feet) και μουσικά σχήματα και καλλιτέχνες από τον Άγιο Νικόλαο και την Νεάπολη (Ραγισμένοι Ουρανοί, Interlucent, M.R.G. Μάριος Γαρεφαλλάκης) συνεπήραν το κοινό με τον νεανικό παλμό τους.
Η βραδιά κορυφώθηκε με τη συμμετοχή του κοινού στην απαγγελία του τραγουδιού με σαφή αναφορά στις γυναικοκτονίες, «Τραγουδάμε δίχως φόβο» (ελληνική απόδοση του «Canción sin Miedo»).
Με εκτίμηση,
Επιτροπή Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αγίου Νικολάου Κρήτης
